تفاوت بین واکر و ویلچر چیست؟ کدام یک بهتر است؟

افراد دارای معلولیت پیاده روی به دستگاه های کمکی نیاز دارند تا به آنها کمک کنند تا به طور عادی قدم بزنند. هر دو واکرها و صندلی های چرخدار دستگاه هایی هستند که برای کمک به افراد در پیاده روی استفاده می شوند. آنها از نظر تعریف ، عملکرد و طبقه بندی متفاوت هستند. در مقایسه ، وسایل نقلیه پیاده روی و صندلی های چرخدار دارای کاربردهای خاص و گروههای قابل اجرا هستند. سخت است که بگوییم بهتر است. این امر عمدتاً انتخاب وسایل پیاده روی مناسب بر اساس شرایط سالمندان یا بیماران است. بیایید نگاهی به تفاوت بین واکر و ویلچر بیندازیم و کدام یک بین واکر و ویلچر بهتر است.

1. تفاوت بین واکر و ویلچر چیست

هر دو وسایل نقلیه پیاده روی و صندلی های چرخدار وسایل کمکی برای معلولیت های جسمی هستند. اگر آنها مطابق با کارکردهای خود طبقه بندی شوند ، آنها دستگاههای کمکی تحرک شخصی هستند. آنها دستگاه هایی برای معلولین هستند و می توانند وضعیت عملکردی خود را بهبود بخشند. بنابراین تفاوت این دو دستگاه چیست؟

1. تعاریف مختلف

وسایل پیاده روی شامل میله های پیاده روی ، قاب های پیاده روی و غیره است که به لوازم خانگی مربوط به بدن انسان برای حمایت از وزن بدن ، حفظ تعادل و پیاده روی اشاره دارد. ویلچر صندلی با چرخ هایی است که به جایگزینی پیاده روی کمک می کند.

2. توابع مختلف

کمک های پیاده روی عمدتاً عملکردهای حفظ تعادل ، حمایت از وزن بدن و تقویت عضلات را دارند. صندلی های چرخدار عمدتاً برای توانبخشی خانگی مجروحان ، بیمار و معلول ، حمل و نقل گردش مالی ، معالجه پزشکی و فعالیت های مسافرتی استفاده می شود.

3. دسته های مختلف

طبقه بندی وسایل نقلیه پیاده روی عمدتاً شامل چوبهای پیاده روی و قاب های پیاده روی است. طبقه بندی صندلی های چرخدار عمدتاً شامل صندلی های چرخ دستی یک طرفه ، صندلی های چرخدار مستعد ، صندلی های چرخدار نشسته ، صندلی های چرخدار استاندارد ، صندلی های چرخدار برقی و صندلی های چرخدار مخصوص است.

2. کدام یک بهتر است ، یک واکر یا ویلچر؟

وسایل نقلیه پیاده روی ، IT و صندلی های چرخدار برای افراد دارای معلولیت پیاده روی طراحی شده است ، بنابراین کدام یک بهتر است ، وسایل نقلیه پیاده روی یا صندلی های چرخدار؟ کدام یک را بین واکر و ویلچر انتخاب کنید؟

به طور کلی ، واکرها و صندلی های چرخدار گروه های قابل اجرا خود را دارند و لزوماً بهتر نیست کدام یک بهتر باشد. انتخاب عمدتا به وضعیت واقعی سالمندان یا بیماران بستگی دارد:

1. افراد قابل استفاده در راه رفتن وسایل نقلیه

(1) کسانی که به دلیل بیماری و سالمندان با قدرت عضلانی اندام تحتانی ضعیف در حرکت اندام تحتانی خود مشکل دارند.

(2) افراد مسن با مشکلات تعادل.

(3) افراد سالخورده که به دلیل سقوط ، به توانایی خود در راه رفتن ایمن اعتماد ندارند.

(4) افراد مسن که به دلیل بیماری های مزمن مختلف مستعد خستگی و تنگی نفس هستند.

(5) افراد مبتلا به اختلال عملکرد اندام تحتانی که نمی توانند از عصا یا عصا استفاده کنند.

(6) بیماران مبتلا به همی پلژی ، پاراپلژی ، قطع عضو یا سایر ضعف عضلات اندام تحتانی که نمی توانند از وزن پشتیبانی کنند.

(7) افراد دارای معلولیت که نمی توانند به راحتی راه بروند.

2. جمعیت قابل استفاده از ویلچر

(1) پیرمردی با ذهن روشن و دستهای سریع.

(2) سالمندان که به دلیل دیابت گردش خون ضعیفی دارند یا مجبور هستند برای مدت طولانی در ویلچر بنشینند.

(3) شخصی که توانایی حرکت یا ایستادن را ندارد.

(4) بیمار که مشکلی در ایستادن ندارد ، اما عملکرد تعادل وی آسیب دیده است ، و پای خود را بلند می کند و به راحتی می افتد.

(5) افرادی که درد مفاصل دارند ، همی پلژی و نمی توانند راه بروند ، یا از نظر جسمی ضعیف هستند و در راه رفتن مشکل دارند.