برای کسانی که مشکلات تعادل یا تحرک دارند، عصا می‌تواند وسیله کمکی ارزشمندی برای بهبود ثبات و استقلال هنگام راه رفتن باشد. با این حال، بحث‌هایی در مورد اینکه آیا عصا باید در سمت ضعیف‌تر یا قوی‌تر بدن استفاده شود، وجود دارد. بیایید نگاهی بی‌طرفانه به استدلال پشت هر رویکرد بیندازیم.
بسیاری از فیزیوتراپیست‌ها و متخصصان توانبخشی توصیه می‌کنند که عصا را در سمت ضعیف‌تر نگه دارید. منطق این است که با تحمل وزن از طریق بازوی سمت قوی‌تر، می‌توانید فشار را از پای ضعیف‌تر بردارید. این امر به عصا اجازه می‌دهد تا پشتیبانی و ثبات بیشتری برای اندام ضعیف‌تر فراهم کند.
علاوه بر این، با استفاده ازعصادر سمت ضعیف‌تر، الگوی نوسان دست و پا در جهت مخالف، مشابه راه رفتن معمولی، را تشویق می‌کند. هنگامی که پای قوی‌تر به جلو حرکت می‌کند، بازوی سمت ضعیف‌تر به طور طبیعی در جهت مخالف تاب می‌خورد و به عصا اجازه می‌دهد تا در طول آن مرحله نوسان، ثبات را فراهم کند.
از سوی دیگر، گروهی از متخصصان نیز توصیه می‌کنند که از عصا در سمت قوی‌تر بدن استفاده شود. منطق این است که با تحمل وزن از طریق پا و بازوی قوی‌تر، قدرت عضلانی و کنترل بهتری بر روی خود عصا خواهید داشت.
طرفداران این رویکرد خاطرنشان می‌کنند که نگه داشتن عصا با دست ضعیف‌تر، شما را مجبور می‌کند که آن را از طریق دست و بازوی ضعیف‌تر بگیرید و کنترل کنید. این امر می‌تواند خستگی را افزایش داده و ...عصامانور دادن درست آن سخت‌تر است. داشتن آن در سمت قوی‌تر، حداکثر چابکی و قدرت را برای کار با عصا به شما می‌دهد.
در نهایت، ممکن است یک روش «صحیح» جهانی برای استفاده از عصا وجود نداشته باشد. بخش زیادی از آن به نقاط قوت، ضعف و اختلالات حرکتی خاص هر فرد بستگی دارد. یک رویکرد ایده‌آل این است که سعی کنید از عصا در هر دو طرف استفاده کنید تا مشخص شود کدام یک برای الگوی راه رفتن شما راحت‌تر، پایدارتر و طبیعی‌تر است.
متغیرهایی مانند علت محدودیت حرکتی، وجود بیماری‌هایی مانند نقص در حرکت ناشی از سکته مغزی یا آرتروز زانو/لگن و توانایی‌های تعادلی فرد ممکن است باعث شود که یک طرف بدن نسبت به طرف دیگر عملکرد بهتری داشته باشد. یک فیزیوتراپیست باتجربه می‌تواند این عوامل را ارزیابی کند تا عصای مناسب را برای فرد تجویز کند.
علاوه بر این، نوع عصا نیز ممکن است نقشی داشته باشد.عصای چهارگانهبا پایه کوچک در پایه، پایداری بیشتری فراهم می‌کند اما نسبت به عصای تک‌پایه سنتی، نوسان طبیعی بازو را کمتر می‌کند. توانایی و ترجیحات کاربر به تعیین وسیله کمکی مناسب کمک می‌کند.
استدلال‌های منطقی برای استفاده از عصا در سمت ضعیف‌تر یا قوی‌تر بدن وجود دارد. عواملی مانند قدرت کاربر، تعادل، هماهنگی و ماهیت نقص‌های حرکتی فرد باید تکنیک انتخاب شده را هدایت کنند. با یک رویکرد روشن‌فکرانه و کمک یک پزشک متخصص، هر فرد می‌تواند ایمن‌ترین و مؤثرترین راه برای استفاده از عصا برای بهبود عملکرد حرکتی را پیدا کند.
زمان ارسال: ۱۴ مارس ۲۰۲۴
